วัดทรงเสวย

ละติจูด 15.216882477 , ลองจิจูด 100.030481229

พิกัด

ตำบลหนองน้อย อำเภออำเภอวัดสิงห์ จังหวัดชัยนาท

ประเภทแหล่งศิลปกรรมฯ

วัด วัดร้าง ศาสนสถาน

ความสำคัญ/ลักษณะ

วัดทรงเสวย เดิมเป็นวัดร้าง สร้างในสมัยอยุธยา เดิมชื่อ วัดเกสร ก่อตั้งขึ้นโดยพระอธิการคล้อย ธมฺมนิยํ และชาวบ้านหนองแค ภายหลังพระอธิการคล้อย ธมฺมนิยํ ท่านได้ตั้งชื่อวัดว่า วัดราษฎร์เจริญธรรม แต่ชาวบ้านเรียกกันติดปากว่าวัดหนองแค ตามชื่อหมู่บ้านมากกว่า ต่อมาเมื่อวันที่ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2451 (ร.ศ. 127)พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ร.5 เสด็จพระราชดำเนิน ตรวจสอบลำน้ำเก่า โดยทางรถไฟถึง จ.นครสวรรค์ แล้วเสด็จประทับเรือพระที่นั่ง ครุฑเหิรเห็จ เพื่อตรวจลำแม่น้ำมะขามเฒ่า (แม่น้ำท่าจีน) ทรงประทับแรมที่วัดหัวหาด อ. มโนรมย์ ปัจจุบันเรียกวัดนี้ว่า วัดพิกุลงาม นับเป็นการเสด็จเมืองชัยนาท เป็นครั้งที่ 3 ต่อจากนั้น วันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2451 เสด็จ ฯ ตามลำน้ำมะขามเฒ่า ผ่านตลาดวัดสิงห์ ลำน้ำมะขามเฒ่า สมัยนั้นเต็มไปด้วยผักตบชวา และตอไม้ ประชาชนจึงได้ช่วยกัน ตัดตอไม้ และเก็บผักตบชวา พระองค์ประทับแรมที่ ณ บ้านหนองแค ซึ่งสมัยนั้นขึ้นกับ ตำบลคลองจันทร์ อำเภอเดิมบาง เมืองไชยนาท (ปีพุทธศักราช 2452 ได้เปลี่ยนแปลงการปกครองเป็นตำบลวัดสิงห์ อำเภอวัดสิงห์ เมืองไชยนาท) ปัจจุบันอยู่ในเขตตำบลหนองน้อย อำเภอวัดสิงห์ จังหวัดชัยนาท ในครั้งนั้น พระอธิการคล้อยเป็นเจ้าอาวาส ได้ชักชวนราษฎร์ สร้างพลับพลารับเสด็จ พระองค์ทรงมีพระราชประสงค์ เสวยยอดหวายโปง ตาแป้น มรรคนายกวัดหนองแค (ภายหลังทรงตั้งให้ตาแป้น ดำลงตำแหน่งหมื่นสมาน ขุนมาส) จึงได้ให้ชาวบ้านไปหายอดหวายโปงมา เผาไฟ หยวกกล้วยต้ม น้ำพริกปลามัจฉะมาถวาย พระองค์ทรงเสวยอย่างเจริญพระกระยาหาร และตรัสกับชาวบ้านว่า ต่อไปนี้ให้เรียกวัดนี้ว่า วัดเสวย แต่ชาวบ้านได้ขอพระราชทาน ขอเติมคำว่า ทรงไปด้วย พระองค์ทรงพระอนุญาต ชาวบ้านจึงเรียกวัดนี้ว่า วัดทรงเสวยจนทุกวันนี้ (ที่มา : วัดทรงเสวย.com) สิ่งสำคัญภายในวัด ได้แก่ พระขรรศ ตาลปัตรใบลาน ตะเกียงลาน เรือลำปั้นกาน้ำร้อน 1 ชุด สิ่งของเหล่านี้ทางวัดยังรักษาอยู่

สถานการณ์สิ่งแวดล้อม

-

แก้ไขเมื่อ

2020-12-03